Terapia zajęciowa

Bezpieczna pionizacja pacjentów ze stołami pionizacyjnymi Vertimo
06.03.2015
Ćwiczenia w podwieszeniu z systemami Redcord
23.03.2015
  • Rehabilitacja

    Rehabilitacja

Terapia zajęciowa to pewne określone czynności o charakterze zajęć fizycznych lub umysłowych, zlecona przez lekarza a prowadzone przez fachowców w danej dziedzinie, które mają na celu przywrócenie choremu sprawności życiowej. Występuje bardzo duża ilość czynności i zajęć, które mogą służyć jako środek leczniczy, stąd dziedzina terapii zajęciowej jest bardzo szeroka. Wartość terapii zajęciowej dla procesu usprawniania z punktu widzenia fizjologicznego i kinezyterapeutycznego polega na tym, że dany ruch – ćwiczenie w czasie pracy – pacjent może wykonywać przez dłuższy czas bez zmęczenia fizycznego i psychicznego. Tym samym przyspiesza się usprawnianie funkcjonalne pacjenta.

Praca terapeuty powinna być nastawiona na:

  • przestawienie toru myślenia chorego i zwrócenie uwagi na sprawy nie związane z chorobą,
  • neutralizowanie negatywnych zachowań związanych z poczuciem bezczynności,
  • rozpoznawanie negatywnych i pozytywnych aspektów,
  • stworzenie u chorego poczucia własnej wartości oraz rozszerzenie kręgu zainteresowań,
  • zaktywizowanie chorych nie posiadających zajęcia,
  • umożliwienie poprawy stanu fizycznego i psychicznego,
  • pomoc rodzinie osoby chorej – poprzez instruktaż oraz zalecenia,
  • informowanie o metodach i formach pomocy dla pacjenta,
  • mobilizowanie do dalszego podejmowania działań dających pozytywne efekty,
  • dostosowanie metod pomocy do potrzeb oraz możliwości,
  • włączanie w proces terapeutyczny osób ze środowiska życia codziennego.

Zasady terapii zajęciowej:

  • Zasada personalizacji, która uznaje, że osoba niepełnosprawna, bez względu na rozległość i głębokość dysfunkcji, pozostaje zawsze podmiotem z gwarantowanym prawem do godności i tożsamości osobowej, które są motorem do samorealizowania się w życiu społecznym.
  • Zasada indywidualizacji, czyli dostosowanie pozytywnych postaw i działań terapeutycznych do kategorii niepełnosprawności i charakteru osób. Zasada ta odwołuje się do potrzeby wewnętrznej aktywności z uwzględnieniem indywidualnych, osobowych i osobowościowych cech rozwoju osoby niepełnosprawnej.
  • Zasada wielostronnego mobilizowania i wzmacniania osiągnięć. W trakcie prowadzonej terapii możliwa jest pewna elastyczność i zmiana pewnych elementów planu, jeśli zaplanowane metody nie mogą być zrealizowane z powodu istotnych przyczyn.
    W literaturze przedmiotu istniej wiele innych zasad terapii zajęciowej takich jak m.in. zasada sukcesu…

Aby terapia przebiegała prawidłowo musi zaistnieć więź między pacjentem i terapeutą polegająca na wzajemnej akceptacji.

Etapy TERAPII ZAJĘCIOWEJ:

I FAZA

Nawiązanie kontaktu terapeuty z uczestnikiem terapii- rozmowa z pacjentem, zebranie wywiadu, ustalenie celów i sposobów ich osiągnięcia.

II FAZA

Zaczyna się wtedy, gdy więź pozwala już terapeucie na pewną dozę obiektywizmu i chłodnego realizmu w omawianiu problemów pacjenta bez obawy jej przerwania lub zakłócenia ;wyjaśnienie uczestnikowi, na czym polega stojąca przed nim alternatywa wyboru zachowania, czynności, prac a także konieczności podjęcia przez niego samodzielnej decyzji w tym względzie i jakie konsekwencje dla uczestnika są z tym związane.

III FAZA

Ocena na ile nabyte przez uczestnika nowe wartości, postawy i sposoby oceniania świata i siebie są pomocne w codziennym życiu. Należy również zweryfikować czy uczestnik terapii posiadł umiejętność wysuwania wniosków oraz logicznego rozumowania.  

Formy organizacji zajęć terapii zajęciowej

arrows1

grupowa                         indywidualna

  • grupowa – polegająca na wykonywaniu różnych bądź tych samych zadań przez kilka osób; grupy mogą być tworzone celowo lub powstawać samorzutnie,
  • indywidualna – pacjent wykonuje zadania specjalnie dla niego przeznaczone /przygotowane, dobrane tak aby korygowały jego zaburzone sfery w sposób indywidualny.

Rodzaje terapii zajęciowej:

Ergoterapia
Socjoterapia
Arteterapia
I
II
III

I Ergoterapia – terapia pracą, terapia poprzez zajęcia manualne

II Socjoterapia – terapia zaburzeń zachowania i zaburzeń emocjonalnych w toku spotkań grupowych, towarzyskich

III Arteterapia – terapia sztuką, kontakt bierny lub czynny ze sztuką i kulturą

Rodzaj terapii zajęciowej: ergoterapia

METODATECHNIKA TERAPII ZAJĘCIOWEJ
1. DZIEWIARSTWO
  • Szydełkowanie
  • Robienie na drutach
2. HAFCIARSTWO
  • Haft richelieu
  • Gobelinowy
  • Krzyżykowy
  • Hafty regionalne: kaszubski, kociewski itp.
3. TKACTWO
  • Tkanie na krośnie, na ramkach
  • Wyplatanie makram, breloczków itp.
4. KRAWIECTWO
  • Szycie rzeczy użytkowych
  • Zabawkarstwo
  • Reperowanie odzieży
5. KALETNICTWO
  • Tworzenie wyrobów ze skóry np. obrazy, biżuteria, portfele
6. METALOPLASTYKA
  • Wyroby z drutu – np. świeczniki, breloczki, drzewka szczęścia
  • Wyroby z metalu – np. znaczki, godła, medale, obrazy
7. STOLARSTWO
  • Prace w drewnie np. płaskorzeźby, rzeźby, domki, pudełka (również z patyków)
8. OGRODNICTWO
  • Prace ogrodnicze i porządkowe np. sadzenie, kopanie, sianie
9. WIKLINIARSTWO
  • Plecenie różnorodnych przedmiotów z wikliny, np. koszyki
10. GARNCARSTWO I CERAMIKA
  • Wyrabianie garnków, dzbanów, wazonów
  • Tworzenie przedmiotów ceramicznych

Rodzaj terapii zajęciowej: socjoterapia

METODATECHNIKA TERAPII ZAJĘCIOWEJ
1. LUDOTERAPIA /

 

ZABAWOTERAPIA

  • Zabawy manipulacyjne
  • Zabawy tematyczne
  • Zabawy konstrukcyjne
  • Zabawy i gry dydaktyczne
2. TERAPIA RUCHEM
  • Ćwiczenia ogólnie usprawniające, oddechowe, poranne itp.
  • Gry i zabawy ruchowe (połączone mogą być również z elementami rytmiki i tańca)
  • Nauka czynności życia codziennego:
    • trening samoobsługi, np. mycie się, czesanie,ubieranie, przemieszczanie, itp.
    • trening kulinarny, np. estetyczne przygotowanie ispożywanie posiłków, robienie zakupów; nauka

      operowania pieniędzmi, doboru artykułów spożyw.,

      kulturalnego zachowania się przy stole

3. TRENING UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH
  • Treningi: nawiązywania relacji, prowadzenia rozmowy i podtrzymywania kontaktów, aktywnego słuchania, asertywności, rozwiązywania konfliktów
4. REKREACJA
  • Silwoterapia (oddziaływanie pięknem przyrody – terapia przez spacery po lesie)
  • Wieczorki taneczne
  • Zabawy i gry zespołowe
  • Zwiedzanie – obserwowanie czynności wykonywanych przez inne osoby, np. występów artystycznych, zawodów sportowych bądź rezultatów ich pracy, np. oglądanie wystaw

Rodzaj terapii zajęciowej: arteterapia

METODATECHNIKA TERAPII ZAJĘCIOWEJ
1. RYSUNEK
  • Rysowanie kredkami ołówkowymi, świecowymi, pastelami, ołówkiem, kredą, węglem
2. MALARSTWO
  • Malowanie farbami plakatowymi, akwarelą, witrażowymi, olejnymi, do szkła, farbami window collors, tuszem kreślarskim
3. GRAFIKA
  • Gipsoryt
  • Linoryt
  • Drzeworyt
  • Monotypia
  • Druk strukturalny
4. RZEŹBA
  • Masy plastyczne – masa solna, glina, modelina, plastelina, masa papierowa, wosk itp.
  • Rzeźbienie w drewnie i innych twardych materiałach
  • Papiero-plastyka – origami – motywy postaci, przedmiotów, kwiatów; tworzenie laurek
5. SZTUKI UŻYTKOWE 
  • Witraż – na okna, drzwi, butelki itp.
  • Fotografia
  • Plakat, projekty okładek, opakowania, ulotki reklamowe
  • Collage – wycinanie, wyklejanie, wydzieranie z papieru i tworzenie pracy łączonej różnymi technikami plastycznymi
6. ZDOBNICTWO I DEKORATORSTWO
  • Ikebana – układanie kompozycji z suszonych i żywych kwiatów, roślin, owoców oraz darów natury, np. kory drzewa, szyszek, mchu, muszli, drewna, piór itp., kompozycje w wazonie, w ramach obrazów, koszykach
  • Dekoracje – okolicznościowe, świąteczne, np. stroiki Wielkanocne, Bożonarodzeniowe, wycinane ozdoby z papieru z okazji świąt i uroczystości
  • Zdobienie różnych przedmiotów, np. ramek
7. MUZYKOTERAPIA
  • Muzykoterapia bierna – muzyka aktywizująca, relaksacyjna, trening relaksacyjny Schultza
  • Muzykoterapia czynna – muzykowanie pacjentów (instrumenty Orffa, gitara i inne), nauka śpiewania nowych piosenek, śpiewanie utworów znanych i lubianych, popularnych ludowych czy biesiadnych
8. BIBLIOTERAPIA
  • Czytanie głośne fragmentów lub całości książki / tekstu przez pacjentów i rozmowa po przeczytaniu,
  • Słuchanie tekstów biblioterapeutycznych (aktywizujących bądź relaksacyjnych)
  • Poradnictwo biblioteczne – propozycje do samodzielnego czytania i rozmowa po przeczytaniu
  • Wieczory poezji
9. FILMOTERAPIA
  • Projekcja filmów i dyskusja po niej
  • Nagrywanie filmów
10. TEATROTERAPIA
  • Psychodrama
  • Drama
  • Pantomima (scenki pantomimiczne)
  • Oglądanie spektakli
11. CHOREOTERAPIA
  • Taniec
  • Ćwiczenia muzyczno-ruchowe
  • Improwizacje ruchowe przy muzyce

Autor: Terapeutka Zajęciowa Dorota Ożóg

Pozostałe artykuły


Zaktualizowano: 09-11-2023, 09:22