Nerwowo-mięśniowa stymulacja elektryczna pełnego zakresu ruchu redukuje spastyczność zginacza podeszwowego i zwiększa aktywne zgięcie grzbietowe w stawie skokowym pacjentów po udarze mózgu: randomizowane kontrolowane badanie kliniczne

Pacjenci: 72 dorosłych pacjentów w fazie podostrej hemiplegii po udarze mózgu, ze spastycznością zginacza podeszwowego.

Metody: pacjenci są randomizowani do jednej z 4 grup terapeutycznych (n=18 w grupie):

• Tylko terapia konwencjonalna (grupa kontrolna)
• Sensoryczna progowa NMES + terapia konwencjonalna
• Motoryczna progowa NMES + terapia konwencjonalna
• NMES pełnego ruchu + terapia konwencjonalna: aktywny ROM zgięcia grzbietowego palucha i palców tak duży jak to możliwe, przy czym pacjent subiektywnie nie odczuwa dyskomfortu.

NMES składała się z sesji trzydziestominutowych (20Hz; 200µsec; 5s/5s on/off), stymulacja punktów motorycznych prostownika palucha i prostownika długiego palców dwa razy dziennie, 5 dni w tygodniu, przez 4 tygodnie.

Wyniki:

• Kompleksowa skala spastyczności (ang. Composite Spasticity Scale);
• Punktacja czynnego zgięcia grzbietowego w stawie skokowym (ang. Ankle Active Dorsiflexion Score);
• Test TUG /wstań i idź/ (ang. Timed Up and Go Test);

Stan pacjentów oceniano przed terapią, po terapii oraz po dwutygodniowym okresie kontrolnym.

• Odnotowano znaczącą poprawę według kompleksowej skali spastyczności, punktacji czynnego zgięcia grzbietowego w stawie skokowym oraz według testu TUG po 4 tygodniach leczenia w porównaniu do stanu sprzed leczenia w czterech grupach.
• Odnotowano znaczącą poprawę według kompleksowej skali spastyczności, punktacji czynnego zgięcia grzbietowego w stawie skokowym oraz według testu TUG po 2 tygodniach okresu kontrolnego w porównaniu do stanu sprzed leczenia tylko w grupie z “NMES pełnego ruchu”.
• Odnotowano znacząco większą redukcję % według kompleksowej skali spastyczności w grupie z “NMES pełnego ruchu” niż w pozostałych trzech grupach.
• Odnotowano znacząco lepszy wynik dotyczący czynnego zgięcia grzbietowego w stawie skokowym w grupie z NMES pełnego ruchu niż w pozostałych trzech grupach po leczeniu.
• Jednakże nie odnotowano znaczących różnic między 4 grupami co do czasu chodzenia (Test TUG /wstań i idź/) po 4 tygodniach leczenia (F = 1,861, p > 0,05).