Strona głównaArtykułyNerwowo-mięśniowa stymulacja elektryczna pełnego zakresu ruchu redukuje spastyczność zginacza podeszwowego i zwiększa aktywne zgięcie grzbietowe w stawie skokowym pacjentów po udarze mózgu: randomizowane kontrolowane badanie kliniczne

Nerwowo-mięśniowa stymulacja elektryczna pełnego zakresu ruchu redukuje spastyczność zginacza podeszwowego i zwiększa aktywne zgięcie grzbietowe w stawie skokowym pacjentów po udarze mózgu: randomizowane kontrolowane badanie kliniczne

Efektywność terapii radialną falą uderzeniową w leczeniu zespołu cieśni kanału nadgarstka: prospektywne randomizowane badanie kliniczne, z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane placebo
18.07.2016
Skuteczność radialnej fali uderzeniowej w leczeniu zespołu bólowego kości guzicznej: randomizowane kontrolowane badanie kliniczne
18.07.2016

Nerwowo-mięśniowa stymulacja elektryczna.

NMES zwiększa ROM stawu skokowego i redukuje spastyczność po udarze mózgu.

Nerwowo-mięśniowa stymulacja elektryczna pełnego zakresu ruchu redukuje spastyczność zginacza podeszwowego i zwiększa aktywne zgięcie grzbietowe w stawie skokowym pacjentów po udarze mózgu: randomizowane kontrolowane badanie kliniczne.

Wang YH i wsp. Clin Rehabil. sierpień 2015

  • Randomizowane kontrolowane badanie kliniczne z pojedynczo ślepą próbą.
  • 72 dorosłych pacjentów z podostrą hemiplegią po udarze mózgu i spastycznością zginacza podeszwowego randomizowano do jednej z czterech grup terapeutycznych.
  • Grupa kontrolna otrzymała wyłącznie terapię konwencjonalną, 3 grupy z interwencją otrzymały NMES oraz terapię konwencjonalną.
  • Jedna grupa z NMES otrzymała stymulację na poziomie sensorycznym, druga na poziomie motorycznym a trzecia otrzymała „NMES pełnego ruchu” przyłożoną do prostownika palucha i palców zapewniając maksymalny tolerowany i aktywny zakres zgięcia grzbietowego w stawie skokowym.
  • W grupie z “NMES pełnego ruchu” wykazano największą poprawę co do aktywnego zgięcia grzbietowego w stawie skokowym i redukcji spastyczności zginacza podeszwowego.

NMES zginaczy grzbietowych stawu skokowego na poziomie zapewniającym pełen zakres ruchu (ROM) może znacząco zredukować spastyczność zginacza podeszwowego.

Przegląd literatury naukowej

Neurorehabilitacja

Autorzy Wang YH, Meng F, Zhang Y, Xu MY, Yue SW
Opublikowano Clin Rehabil. 2015 sierpień 20. [Epub przed drukiem]
Data sierpień 2015
Ośrodek Department of Physical Medicine and Rehabilitation, Qilu Hospital of Shandong University, Jinan, Chiny.
Wprowadzenie  
Cel Zbadać czy nerwowo-mięśniowa stymulacja elektryczna pełnego ruchu, mogąca generować pełen zakres ruchu, redukuje spastyczność i/lub poprawia funkcjonalność motoryczną skuteczniej niż terapia zastosowana w grupie kontrolnej, sensoryczna progowa nerwowo-mięśniowa stymulacja elektryczna, i motoryczna progowa nerwowo-mięśniowa stymulacja elektryczna u pacjentów w fazie podostrej po udarze mózgu.
Testowane produkty  
Plan badania i metody Randomizowane kontrolowane badanie kliniczne z pojedynczo ślepą próbą.

Pacjenci: 72 dorosłych pacjentów w fazie podostrej hemiplegii po udarze mózgu, ze spastycznością zginacza podeszwowego.

Metody: pacjenci są randomizowani do jednej z 4 grup terapeutycznych (n=18 w grupie):

  • Tylko terapia konwencjonalna (grupa kontrolna)
  • Sensoryczna progowa NMES + terapia konwencjonalna
  • Motoryczna progowa NMES + terapia konwencjonalna
  • NMES pełnego ruchu + terapia konwencjonalna: aktywny ROM zgięcia grzbietowego palucha i palców tak duży jak to możliwe, przy czym pacjent subiektywnie nie odczuwa dyskomfortu.

NMES składała się z sesji trzydziestominutowych (20Hz; 200µsec; 5s/5s on/off), stymulacja punktów motorycznych prostownika palucha i prostownika długiego palców dwa razy dziennie, 5 dni w tygodniu, przez 4 tygodnie.

Wyniki:

  • Kompleksowa skala spastyczności (ang. Composite Spasticity Scale);
  • Punktacja czynnego zgięcia grzbietowego w stawie skokowym (ang. Ankle Active Dorsiflexion Score);
  • Test TUG /wstań i idź/ (ang. Timed Up and Go Test);

Stan pacjentów oceniano przed terapią, po terapii oraz po dwutygodniowym okresie kontrolnym.
Rezultaty
  • Odnotowano znaczącą poprawę według kompleksowej skali spastyczności, punktacji czynnego zgięcia grzbietowego w stawie skokowym oraz według testu TUG po 4 tygodniach leczenia w porównaniu do stanu sprzed leczenia w czterech grupach.
  • Odnotowano znaczącą poprawę według kompleksowej skali spastyczności, punktacji czynnego zgięcia grzbietowego w stawie skokowym oraz według testu TUG po 2 tygodniach okresu kontrolnego w porównaniu do stanu sprzed leczenia tylko w grupie z “NMES pełnego ruchu”.
  • Odnotowano znacząco większą redukcję % według kompleksowej skali spastyczności w grupie z “NMES pełnego ruchu” niż w pozostałych trzech grupach.
  • Odnotowano znacząco lepszy wynik dotyczący czynnego zgięcia grzbietowego w stawie skokowym w grupie z NMES pełnego ruchu niż w pozostałych trzech grupach po leczeniu.
  • Jednakże nie odnotowano znaczących różnic między 4 grupami co do czasu chodzenia (Test TUG /wstań i idź/) po 4 tygodniach leczenia (F = 1,861, p > 0,05).
Wnioski NMES o natężeniu impulsów generującym ruch w stawie w pełnym zakresie może znacząco zredukować spastyczność zginacza podeszwowego i poprawić czynne zginanie grzbietowe w stawie skokowym, nie może jednak przyspieszyć chodu w teście TUG u pacjentów w fazie podostrej po udarze mózgu.
Konkluzja NMES zginaczy grzbietowych stawu skokowego o natężeniu impulsów, które generuje ruch w stawie w pełnym zakresie może znacząco zredukować spastyczność zginacza podeszwowego.

Link do artykułu źródłowego – http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26292692

Pozostałe artykuły

Zaktualizowano: 08-11-2023, 15:22