Pozaustrojowe leczenie zaburzeń erekcji falami uderzeniowymi o niskim natężeniu.

Pozaustrojowe leczenie zaburzeń erekcji falami uderzeniowymi o niskim natężeniu (low-intensity shock wave therapy; Li-ESWT): czy warto powtarzać terapię?

Dimitrios Kalyvianakis, Evangelos Memmos, Ioannis Mykoniatis, Paraskevi Kapoteli, Dimitrios Hatzichristou

Cel

Udowodniono, iż Li-ESWT stanowi bezpieczną i skuteczną metodę leczenia zaburzeń erekcji (ang. erectile disfunction; ED). Pomimo, iż często wspomina się możliwość powtórzenia terapii, jak do tej pory nie zbadano bezpieczeństwa i skuteczności takiej praktyki. Celem niniejszego badania jest określenie wpływu powtórzenia serii sesji Li-ESWT w przypadku pacjentów cierpiących na naczyniowe ED, których poddano terapii 6 miesięcy wcześniej.

Metody

Jest to zatwierdzone przez IRB losowe, dwubiegunowe badanie składające się z dwóch etapów. Podmiotami badania byli pacjenci cierpiący na łagodne i dotkliwe ED, wykazujący reakcje na inhibitory PDE-5. W fazie I pacjenci zostali poddani w grupie A 6 sesjom Li-ESWT, a w grupie B 12 sesjom Li-ESWT, a następnie poddano ich badaniu kontrolnemu po upływie 6 miesięcy. Osoby, które ukończyły fazę I zostały zakwalifikowane do fazy II i zostały poddane kolejnym 6 sesjom Li-ESWT. Wszyscy pacjenci byli leczeni przy użyciu urządzenia ARIES^®(Dornier MedTech, Niemcy). Proporcja pacjentów, którzy osiągnęli minimalną, istotną klinicznie poprawę (MCID) w przedziale EF IIEF (IIEF-ED) oraz zmianę w jakości stosunków seksualnych – pytanie 3 (SEP3) od początku do końca fazy I oraz fazy II stanowi główne punkty końcowe badania. Ponadto, trzykrotnie przeprowadzono ultrasonografię Triplex, w każdym przypadku przez tego samego operatora, na początku i po upływie 3 miesięcy w obu fazach. Niniejszy abstrakt przedstawia wstępną analizę wyników uzyskanych po upływie 3 miesięcy od zakończenia fazy II. Różnicę między grupami A i B zostały ocenione przy użyciu testu dokładnego Fishera ((MCID) oraz t-test dla niezależnych próbek (SEP3).

Rezultaty

36/42 (85.7%) zakwalifikowanych pacjentów (średnia wieku 55+9) ukończyło badanie kontrolne przeprowadzone po upływie 3 miesięcy od zakończenia fazy II. Minimalna, istotna klinicznie poprawa MCID) dla IIEF-ED została osiągnięta w 67% i 78% w grupie A (6+6 sesji), podczas gdy w grupie B (12+6 sesji) wyniosła 72% i 94%, odpowiednio w fazie I (p=1.00) i fazie II (p=0.34). Podsumowując, w fazie II (powtórzone Li-ESWT) czynność erekcji uległa dalszej poprawie u 10/18 pacjentów (56%), którzy w fazie I zostali poddani 6 sesjom Li-ESWT ( grupa A), oraz u 6/18 pacjentów (33%), którzy w fazie II zostali poddani 12 sesjom Li-SWT (grupa B) ). SEP3 odpowiedzi “tak” wyniosły 34%, 50% i 59% w grupie A, podczas gdy w grupie B stanowiły 38%, 66% i 71%, odpowiednio na początku, w fazie I (p=0.05) oraz w fazie II. (p=0.14). Średnia maksymalna prędkość skurczowa wyniosła 29.6, 33.4 I 35.3 cm/s w grupie A, podczas gdy w grupie B przybrała wartości 29.5, 35.5 i 35.7, odpowiednio na początku, w fazie I (p=0.04) oraz w fazie II (p=0.81). w żadnej grupie nie stwierdzono występowania efektów ubocznych.

Wnioski

Niniejsze studium jest pierwszym badaniem przedstawiającym korzystne efekty powtórnego zastosowania terapii Li-ESWT po upływie 6 miesięcy. Zakłada się, iż powtórzenie terapii po upływie tego czasu przyczynia się do dalszej poprawy neoangiogenezy i czynności erekcji. Sesje Li-ESWT można bezpiecznie stosować dwa razy w tygodniu bez przerw i można je powtarzać bez ryzyka wystąpienia efektów ubocznych. Przyszłe badania określą potencjalne efekty saturacji związane ze stosowaniem Li-ESWT.