Terapia CPM

Resektoskopy męskie
29.05.2017
Pozaustrojowe leczenie zaburzeń erekcji falami uderzeniowymi o niskim natężeniu.
03.06.2017
  • Rehabilitacja

    Rehabilitacja

Terapia szynami CPM

„Im wcześniejsza mobilizacja stawu, tym lepiej”

R. Salter*

Geneza terapii CPM

Przeprowadzone w latach 70 XX wieku badania nad eksperymentalną wówczas terapią ciągłym ruchem biernym (CPM) dostarczyły naukowych podstaw dla współczesnej terapii CPM z zastosowaniem zmotoryzowanych urządzeń fizjoterapeutycznych. Pozytywne wyniki kliniczne osiągnięte dzięki obiecującej metodzie i uznanie z jakim przyjęli je lekarze, terapeuci i pacjenci zyskały dla tej metody szeroką akceptację. Wiele lat później, postęp technologiczny i kolejne wskazania do stosowania terapii CPM udowadniają, że ciągle odgrywa ona integralną i doniosłą rolę w rekonwalescencji po urazach i zabiegach ortopedycznych. Dla pacjentów jest to cenna i dobrze tolerowana metoda umożliwiająca szybkie przywrócenie funkcjonalności stawów, mobilności i niezależności.

Terapia CPM – Badania

Warto przyjrzeć się rezultatom klinicznym uzyskanym przez profesora Roberta Saltera w jego pionierskich badaniach przeprowadzonych na królikach z następującymi patologiami:

  • uszkodzenia na pełnej grubości chrząstki;
  • ostreseptyczne zapalenie stawu;
  • złamania śródstawowe;
  • częściowe rozdarcie ścięgna.

Króliki z uszkodzeniami na pełnej grubości chrząstki podzielono na 3 grupy terapeutyczne, w których wdrożono jedną z trzech poniższych metod leczniczych natychmiast po zabiegu:

  • opatrunek unieruchamiający;
  • przerywany ruch czynny (w klatce);
  • ciągły ruch bierny.

Wnioski terapii CPM

  • w grupie z opatrunkiem unieruchamiającym proces leczniczy charakteryzował się tworzeniem tkanki włóknistej i wielu zrostów stawowych;
  • w grupie z ruchem czynnym w klatce typowe w przebiegu leczenia okazało się tworzenie tkanki włóknistej i słabo zróżnicowanej tkanki chrzęstnej;
  • w grupie z CPM odnotowano przebieg leczenia z utworzeniem tkanki chrzęstnej szklistej w połowie przypadków uszkodzeń w ciągu 4 tygodni. Terapia CPM nie uszkadzała prawidłowej tkanki chrzęstnej.

Korzyści ze stosowania CPM w leczeniu tkanki chrzęstnej

  • wzmożone odżywianie i aktywność metaboliczna;
  • szybsze leczenie tkanek w obrębie stawów;
  • regeneracja tkanki chrzęstnej.

Korzyści ze stosowania CPM w leczeniu ścięgien

  • odbudowa powierzchni poślizgowej ścięgna;
  • większa średnia siła zerwania ścięgna;
  • nasilone leczenie poprzez dyfuzję z płynu maziowego;
  • zapobieganie tworzeniu zrostów.

Ponieważ terapia CPM…

  • zwiększa mobilność stawu i zakres ruchów;
  • pomaga przeciwdziałać powikłaniom, takim jak sztywność stawu i zrosty;
  • redukuje okres hospitalizacji pooperacyjnej;
  • odbuduje pewność siebie pacjenta, dobre samopoczucie i niezależność.

Wskazania dla CPM stawu kolanowego i biodrowego

  • zabieg wymiany stawu kolanowego;
  • złamania (np. rzepki, plateau piszczeli, kości udowej);
  • artroliza;
  • operacja stawu biodrowego, włącznie z wymianą stawu, zespolenie złamania szyjki kości udowej, osteotomia;
  • naprawa ścięgna;
  • zabieg artroskopowy (np. wycięcie łąkotki, wycięcie rzepki);
  • oparzenia, septyczne zakażenie stawu.

Wskazania dla CPM stawu barkowego

  • zabieg wymiany stawu barkowego;
  • powtórna dyslokacja kości ramiennej;
  • uszkodzenie stożka rotatorów;
  • złamania w górnym odcinku kości ramiennej;
  • złamania łopatki;
  • akromioplastyka;
  • kapsulotomia;
  • artroliza;
  • synowektomia w reumatoidalnym zapaleniu stawów;
  • wszystkie rodzaje sztywności stawu ramiennego.
CPM stawu łokciowego

Wskazania dla CPM stawu łokciowego

  • złamania śródstawowe z otwartą redukcją i zespoleniem wewnętrznym (ORIF);
  • przynasadowe złamania w okolicy stawu łokciowego z otwartą redukcją i zespoleniem wewnętrznym (ORIF);
  • artroliza w pourazowej sztywności z ograniczonym zakresem ruchów w stawie łokciowym;
  • uwalnianie zrostów pozastawowych;
  • endoprotezoplastyka stawu łokciowego;
  • synowektomia stawu łokciowego;
  • artrotomia i drenaż w ostrym septycznym zakażeniu stawu łokciowego.
Terapia CPM dłoni i nadgarstka

Wskazania dla CPM dłoni i nadgarstkastrong

  • tenoliza ścięgna zginacza i prostownika;
  • aponeurektomia w chorobie Dupuytrena;
  • otwarta redukcja i zespolenie wewnętrzne złamań śródstawowych paliczków, trzonów paliczków oraz złamań przynasadowych i nasadowych paliczków;
  • artroliza stawów śródręczno-paliczkowych;
  • endoprotezoplastyka stawów śródręczno-paliczkowych, międzypaliczkowych bliższych oraz międzypaliczkowych dalszych;
  • sztywność reumatoidalna/neurologiczna lub pooparzeniowa;
  • kapsulotomia, artroliza i tenoliza w pourazowej sztywności stawów śródręczno-paliczkowych, międzypaliczkowych bliższych oraz międzypaliczkowych dalszych;
  • synowektomia.
Terapia CPM stawu skokowego

Wskazania dla CPM stawu skokowego

  • bierna mobilizacja po zespoleniu wewnętrznym złamań;
  • mobilizacja stawów stopy po operacyjnym lub zachowawczym leczeniu zmian i uszkodzeń w obrębie następujących struktur:
    • ścięgno Achillesa,
    • więzadło poboczne boczne,
    • więzadło poboczne środkowe.
  • operacyjne wydłużanie ścięgna Achillesa w sztywności pourazowej;
  • stopa końsko-szpotawa.

Terapia CPM jest efektywna kosztowo

*Salter, RB; Simmonds, DF; Malcom, BW; Rumble, EJ; MacMichael, D; Clements, ND. The biological effect of continuous passive motion on the healing of full-thickness defects in articular cartilages. An experimental investigation in the rabbit. J Bone Joint Surg. 1980; 62A: 1231-12151.

Pozostałe artykuły


Zaktualizowano: 07-11-2023, 15:53